31 Μαρ 2013

N’αποκαταστήσουμε του Σύμπαντος την Αρμονία…

Μη με σταματάς. Ονειρεύομαι.
Ζήσαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας.
Αιώνες μοναξιάς.
Τώρα μη. Μη με σταματάς.
Τώρα κι εδώ για πάντα και παντού.
Ονειρεύομαι ελευθερία.
Μέσα απ’ του καθένα
την πανέμορφη ιδιαιτερότητα
ν’ αποκαταστήσουμε
του Σύμπαντος την Αρμονία.
Ας παίξουμε. Η γνώση είναι χαρά.
Δεν είναι επιστράτευση απ’ τα σχολεία
Ονειρεύομαι γιατί αγαπώ.
Μεγάλα όνειρα στον ουρανό.
Εργάτες με δικά τους εργοστάσια
συμβάλουν στην παγκόσμια σοκολατοποιία.
Ονειρεύομαι γιατί ΞΕΡΩ και ΜΠΟΡΩ.
Οι τράπεζες γεννάνε τους «ληστές».
Οι φυλακές τους «τρομοκράτες»
Η μοναξιά τους «απροσάρμοστους».
Το προϊόν την «ανάγκη»
Τα σύνορα τους στρατούς
Όλα η ιδιοχτησία.
Βία γεννάει η Βία.
Μη ρωτάς. Μη με σταματάς.
Είναι τώρα ν’ αποκαταστήσουμε
του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη.
Να κάνουμε ποίημα τη Ζωή.
Και τη Ζωή πράξη.
Είναι ένα όνειρο που μπορώ μπορώ μπορώ
Σ’ ΑΓΑΠΩ
και δεν με σταματάς δεν ονειρεύομαι. Ζω.
Απλώνω τα χέρια
στον Ερωτά στην αλληλεγγύη
στην Ελευθερία.
Όσες φορές χρειαστεί κι απ’ την αρχή.
Υπερασπίζομαι την ΑΝΑΡΧΙΑ…
Κατερίνα Γώγου



Αναρχία, για μένα, δεν ειναι η κοινωνική σύγχυση σ’ένα πλαίσιο ανατροπής της εξουσίας, αλλά η εκούσια αρμονική ιδεολογία στα γίγνεσθαι, η ακύρωση όλων των δεσμών της ελεύθερης κίνησης και σκέψης...και και και... όροι χιλιάδων ετών.
Απο μόνες τους οι λέξεις στάζουν ουτοπία.
...και αναρωτιέμαι. Μήπως μια τέτοια κίνηση στην σημερινή εποχή έφερνε την απόλυτη, αυστηρή, βίαιη, χαοτική αναρχία, καθώς η ουσία έχει παρερμηνευθεί; Πόσο έτοιμη είναι η κοινωνία, να λειτουργήσει σαν τους διάφορους, μικρούς κοινωνικούς χώρους ;

30 Μαρ 2013

Καθρέπτες παραμορφωτικοί


Και σαν κοιτάς, τι βλέπεις, θα μου πείς ?
Ίσως και να μη κοιτώ, ίσως πάλι να στέκομαι μονίμως μπροστά του και να του κάνω ερωτήσεις.
Τις απαντήσεις τις λαμβάνω με τόκο μετά το κλείσιμο του ταμείου.
Μα δεν θές να τις μάθεις. Στην ουσία κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει. Απο συνήθειο ρωτούν.
Προτιμά την βιτρίνα γιατί σαν μπεί μέσα ίσως φοβάται μη και τρομάξει και ο τρόμος του γίνει τρέμουλο κι έπειτα πάθος...
Πάθος... γνωρίζεις απ’αυτό ? Το νιωσες ποτέ ? Γιατί φοβάσαι ?. Τι φοβάσαι ? 

Μάτια ...
Μάτια καθρέπτες.
Μάτια που σε κοιτούν κι άλλα που αδιαφορούν.
 

 
Φοίβος - Ο καθρέπτης


24 Μαρ 2013

Τι νόμιζες, φίλε ;

Δεν είναι ο έρωτας παιχνίδι και πρέπει να προσέχεις. Μικρά κομμάτια έχει που τεμμαχίζουν την καρδιά στο κάθε αγγιγμά τους. Αν βότανο σε πότισαν να βρείς την αμνησία, φρόντισε τ’αντίδοτο να πιείς να φέρει ηρεμία.

Πονάς φίλε μου, λές.
Σβήστηκαν απ’την μνήμη τα λεγόμενά σου.
Θέλει αέρα πρώτα, είπες, μα δεν το άφησες ν’ανασάνει
Θέλει την οδύνη να βγάλεις, μα την άφησες μέσα σου σε μια γωνιά κρυμμένη.
Θέλει χρόνο πρώτα, μα το πίεσες.
...ήθελε πολλά μα τα ξέχασες
...δεν παίζεις, μ’αυτά
...αίμα τρέχει τώρα.
Πονάς, λές μετά...

Φίλε, να προσέχεις τον έρωτα...he had a gun, I knew him well and when he shot, he never missed
...και σίγουρα δεν είναι spaghetti western like 1st Django...!


 
Edda Dell'Orso - His Name Is King

22 Μαρ 2013

Οικονομοπολιτικό αντάρτικο

Δεν είναι μόνο το παιχνίδι κατά της Κύπρου. Είναι και η βρωμιά στη χώρα που ζούμε. Και καλά γνωρίζουμε τους δύο εκ των τριών, τους ζούμε τριάντα χρόνια.  Τον τρίτο τον μαθαίνουμε σιγά σιγά. Ξαφνικά όμως εμφανίσθηκε και ο επικίνδυνος τέταρτος να παίζει βρώμικο παιχνίδι στη πλάτη των Κυπρίων. Εκείνος που λίγους μήνες πρίν είχε τα ίδια σχέδια με τους Τροικανούς, εκείνος που σέρνεται από χώρα σε χώρα με ηγετική έπαρση και χωρίς προτάσεις.
Το αφήνω στην άκρη αυτό.
Θεωρώ την τωρινή κατάσταση της Κύπρου πολύ χειρότερη. Για μια ακόμη φορά σε λίγες  δεκαετίες η Κύπρος χτυπιέται. Εύχομαι να κάνω τεράστιο λάθος, όμως τα γεγονότα αυτό δείχνουν. Για μια ακόμη φορά η Κύπρος δεν φαίνεται να’χει στήριγμα από πουθενά. Το αντίθετο μάλιστα. Δυστυχώς η επόμενη ημέρα του “όχι” έδειξε την προχειρότητα που υπήρξε. Δυστυχώς, απ’την άλλη, δέκα χρόνια μετά την νομισματική ένωση της Ευρώπης φάνηκε και η δική της προχειρότητα. Δέκα χρόνια μετά δεν φαίνονται ικανοί να βγάλουν εις πέρας τέτοιες κρίσεις και χτυπούν αδυσώπητα, μη έχοντας άλλες λύσεις. Δυστυχώς και η Κύπρος έπεσε στην παγίδα που της έστησαν η Ευρώπη και από δίπλα η Ρωσία και τώρα καλείται να πάρει πίσω την απόφασή της και ταυτόχρονα να υποστεί την οποιαδήποτε ζημιά. Δεν θα χρησιμοποιήσω τις λέξεις των ημερών “τραγικό ή δραματικό”, καθώς στο κόσμο υπάρχει η πλήρης έννοια αυτών, που εδώ δεν υφίσταται. Μιλάω βέβαια για τα θέματα ζωής. Θα γράψω μόνο πως φαίνονται σαθρά τα θεμέλια ενός κράτους που μέσα σε λίγες ημέρες η διαχείριση πια, μοιάζει απίστευτα δύσκολη καθώς η οικονομία της από κάθε πλευρά κλονίζεται.  

Σχεδόν αλλάζουν καθημερινά οι γνώμες μου γιατί τα γεγονότα το θέλουν, σε κάποια βασικά, μένω σταθερός γιατί τα γεγονότα το δείχνουν. Δεν είμαι οικονομολόγος, δεν είμαι πολιτικός αναλυτής, είμαι πολιτικοποιημένος όπως οι περισσότεροι με ανησυχίες για τα τεκταινόμενα της εποχής. Εμπεριστατωμένες απόψεις δεν μπορώ ν’αφήσω. Είναι μοναχά σκέψεις που με βασανίζουν μέρες τώρα και με παρρησία καταθέτω. Σκέψεις για το μέλλον όλων,  για τη σιχαμάρα που νιώθω, για αυτά που ζούν εκεί κι εμείς γι’άλλη μια φορά, απλά, παρακολουθούμε. Δεν βγήκαμε άμεσα να συμπαρασταθούμε. Χωρίς φωνές, χωρίς βιαιότητες... έστω και με καφέ στο χέρι. Βγήκαμε όμως όταν ο Ηρακλής αδικήθηκε κι έπεσε κατηγορία στο ποδόσφαιρο. Βγήκαμε πριν χρόνια όταν ο Παπαθεμελής όρισε ωράριο στα ξενυχτάδικα... βγαίνουμε ας μην είμαι άπληστος...!...και για την Κύπρο; Θα την στηρίξουμε avec douze points à Eurovision
Δεν είναι αυτά όμως το θέμα μου. Γελοιότητες και δεν γελώ με αυτά. Δεν δέχομαι κανενός είδους αστεία. Η ζωή του καθενός και η αξιοπρέπειά του είναι πέρα για πέρα σεβαστή και διαχειρίσιμη  όπως εκείνος ποθεί. Εντούτοις αυτό σταματά να ισχύει. Η εποχή μας, ορίζει φυλάκιση των δικαιωμάτων και σβήσιμο μνήμης. Περιορισμό κίνησης και σπατάλη αδικίας. Οικονομοπολιτικό αντάρτικο το λέω...
Δεν ξέρω αν ο καπιταλισμός τελειώνει ή αυτό είναι το αληθινό πρόσωπό του. Δεν μπορώ να καταλάβω αν φθάρθηκε το σύστημα ή είναι κάποιο μόρφωμα σ’εξέλιξη. Νομίζω πως έκανε δεκαετίες να χτισθεί και λίγα χρόνια να εφαρμοσθεί η ουσία του...

Ήρθε ο ήλιος της άνοιξης και κάποιοι δεν τον ευχαριστιούνται.
Είθε να τον έχουν μαζί τους. Καλά αποτελέσματα ας έχουν.  Καλό μέλλον.
Την συμπαράστασή μου αφήνω.

19 Μαρ 2013

Κυπριακό παιχνίδι ετών

Όταν ξέρεις ότι όλα τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας, τα αρρωστημένα σενάρια ζωής, το χάος στον πλανήτη, όλα αυτά δημιουργούνται απο ανθρώπινο νού, τότε τα γαμημένα ετούτα μυαλά είναι ικανά ακόμη και για την αυτοεξόντωσή τους. Έπειτα απο χρόνια πλήρης απαξίωσης του ανθρώπινου είδους απο τους “ισχυρούς” και με γελοίες αιτίες και αφορμές φτερού, εξόντωσης αυτού, έρχονται διαφορετικής μορφής χτυπήματα, ετών υπολογισμένα απο σάπιους εγκεφάλους. Οικονομικά. Δίχως κάνενα έλεος, δίχως καμμία εξαίρεση, χτυπήματα δέχονται άπαντες.
Πάρτε ρε γουρούνια τα χαρτονομίσματα της Ευρώπης κάντε τα πολτό, φτιάξτε τεράστιους φαλλούς βάλτε τους στα χοντρά πισινά σας να φωλιάσει για πάντα, να τους βουλώσει, να σκάσετε απο στούμπωμα του παχέος εντέρου κι έπειτα να σας πετάξουν στις χωματερές πυρηνικών αποβλήτων.

Οι Κύπριοι πολίτες έχουν ψηλά το κεφάλι δεκαετίες τώρα και συνεχίζουν να το δείχνουν ακόμα και σήμερα.
Καλή συνέχεια σ’εκείνους.

Εμείς ; Ο χαρταετός πάνω απ’όλα... τα κούλουμα και ο ταραμάς...

Και λίγα έγραψα...

 
Active member - O ΜπαρμπαΓιάννης κι η απολησμονιά

17 Μαρ 2013

Ho Hey

Αχός ηλιόλουστος σήμερα κι ένα καρναβάλι να τρέχει στους δρόμους...
Τι ντύθηκα αυτές τις μέρες ? Έβγαλα τα μέσα έξω μου και φόρεσα παντούφλες, μήπως και αράξω λίγο.


Απ’την ημέρα που το πρωτοάκουσα με κάνει περισσότερο ευδιάθετο


16 Μαρ 2013

11 Μαρ 2013

Sunday movies


...στην έρημο όταν ο ήλιος ανέτελλε, δεν μπορούσα να πω που τελείωναν οι ουρανοί και που άρχιζε η γη...
Μια όμορφη φράση λίγο πριν το τέλος... λίγο πριν φύγει η κοπέλα του...
Μια ταινία που μόνιμα μένω προσηλωμένος σαν την παρακολουθώ και ας υπάρχει μια δόση υπερβολής στην εξιστόρησή της. Εντούτοις αυτή εκμηδενίζεται χάρις στην υπέροχη μουσική στον καταπληκτικό πρωταγωνιστή και στα διακριτικά εφέ της.

 
Forrest Gump Theme

10 Μαρ 2013

Tι σημαίνει ;

Πολλές φορές όταν κοιτάζω την φωτιά στο τζάκι, ξεχνιέμαι και ο νούς μου μέσα της τρέχει.
Μοιάζει ανέστιο αλάνι που γυρνά σε γνώριμους μα αφιλόξενους δρόμους, ψάχνοντας την ελπίδα που θα ευλογήσει το επόμενο λεπτό του.
Μοιάζει με τρένο που περνά απο σταθμούς κρύους και απρόσωπους δίχως να σταματά, ψάχνοντας τον όμορφο τον πέτρινο με τα μεγάλα αγκωνάρια στους τοίχους του και τα παράθυρά του τα χρωματιστά.
Μοιάζει με καίκι που ταξιδεύει σε δύσκολες θάλασσες και δεν αφήνεται στο πρώτο αραξοβόλι που συναντά, μόνο ψάχνει την περιπέτεια που δεν έχει ζήσει.
Ώρες, τα ταξίδια του νού έτσι μου μοιάζουν...



8 Μαρ 2013

Eρώτου άσμα

Κατηφόριζα κι έβλεπα τη θάλασσα εμπρός μου, ήσυχη, αμίλητη και σκεπτική...έτσι μου φάνηκε, σκεπτική’ κι αμέσως αναρωτήθηκα που να ταξιδεύει η σκέψη της. Μα είναι δυνατόν; Έχει σκέψη;
Χαμογελώ...μα βέβαια, απαντώ στον εαυτό μου. Είμαι εγώ κάπου εκεί στο βάθος, θωρώ τον εαυτό μου στο φέγγος του φεγγαριού, στο πέρα της θαλάσσης, κάπου μακριά απ’την πόλη, απέναντι, κάτω απ’το βουνό των θεών και συλλογίζομαι την πορεία, την ακούραστη διαδρομή απο το γέλιο στη σοβαρότητα κι όλο πίσω και δεν βγάζω νόημα ακόμα και τώρα που το γράφω...!
Ανοίγω το ντουλαπάκι του αυτοκινήτου να βγάλω χαρτί, να γράψω την στιχομυθία που είχα.
 
Ζωή που αναπαράγεται στη θάλασσα γεννιέται και προσπαθεί να ονειρευθεί τα μέλλοντα, τα ζωηρά του χρόνια, εκείνα που του χάρισαν δυό υπάρξεις, δυό καρδιές, μια νύκτα εβαπτιζόμενη απ’τους εραστές “ερώτου άσμα” και χαίρεται και γλεντά τη στιγμή του φωτός, τη στιγμή που η μήτρα ελαφρά την χαϊδεύει λίγο πρίν... λίγο πρίν αναδυθεί και δεν την ξαναδεί κι έπειτα μόνη, το χάδι μακριά, η ζέστα απομακρύνεται της μοναδικής της μάνας κι έπειτα μόνη, το χέρι μακριά, μα η δύναμη εκεί και φαίνεται περίσσια στα λιγοστά της βήματα και λιγοστή στους πόνους και δεν πτοείται και προχωρά και κολυμπά στα βάθη, εκεί που αντάμα βρίσκεται ο ορίζοντας και της θαλάσσης τ’άκρο...


 
Amelie Remix - Comptine d'un autre eté


1 Μαρ 2013

Για σκέψου


Έχεις στα χέρια τη ζωή κι αυτά στη τσέπη.
Έπειτα αναρωτιέσαι γιατί σου κρύβεται...!



The National Fanfare Of Kadebostany - La Saeta
(δεν το έπαιξαν)