30 Ιαν 2014

Είπες...Πηγή συναισθημάτων

Κι εγώ Ηλιαχτίδα...


Ηλίου ακτίνα το πέρασμά της, μετάξι η αύρα που φορά.
Στο τίναγμα των μαλλιών της αστερόσκονη σκορπά και τις λέξεις πασπαλίζει με χαμόγελα πολλά.
Χαρισματική για τους ανθρώπους, ποθητή απ’τους θεούς,
φωτεινή στην πιο λαμπρή ημέρα, ηλιαχτίδα βαπτισμένη απ’αυτούς.
Στη ζωή μου βρέθηκε,
έδωσε χαρά,
κι έμοιασε η θάλασσα να πήρε, τον ήλιο αγκαλιά.
Έμοιασε ο τόπος που συλλογιόμουν να είναι η δική της η φωλιά,
για χρόνια βρισκόμουν σε μέρη που φαίνονταν γνωστά, μα κάτι ξέφευγε συνέχεια και τ’άφηνα για μετά,
ώσπου δεν άντεξε εκείνη και θέλησε να ‘ρθει κοντά.
Απο τότε η αγάπη τα κορμιά μας ακουμπά,
είναι γιατί η θάλασσα θέλήσε να’μαστε μαζί ξανά...

16 Ιαν 2014

ΣΤΝ

Τα συναισθήματα δεν μπορούν να γράφονται πάντοτε κι έτσι παραμένουν μέσα μου. Μέρες τώρα. Απ'την Αθήνα χάνονται κάπου στο μυαλό μου και εμφανίζονται κάθε που σου μιλώ και σ'αντικρύζω. Και φαίνονται όλα τόσο ισορροπημένα, όσο ποτέ. Μοιάζουν να'χουν μεστώσει με τα χρόνια και να κυλούν ήρεμα μέσα μας.
Πέρασε καιρός...ο Σταυρός Του Νότου πάντα ήταν ο χώρος που αγαπούσα και φαίνεται να μου αφήνει συνεχώς μνήμες.
...και συνεχίζονται...


27-12-2013 Απο εκείνη - Θα'ρθει μια μέρα