30 Ιουν 2013

Small Pleasures



-Κάνε με να γελάσω.
-Κοίτα με, μιλάω μέσα στο νερό.
-Μα δεν γελώ, απλά κοιτώ.
-Τότε γέλα μου, ζώ μές το όνειρό σου.
-Έχω πάψει καιρό να ονειρεύομαι.
-Τότε ξάπλωσε δίπλα μου και θα δείς.
-Λόγια λες, σαν άλλους.
-Στάσου λίγο, μη στέλνεις βόλτα την σκέψη σου. Αφουγκράσου τις λέξεις μου και κοίταξέ με.
-Δεν βλέπω.
-Μάθε ν’ακούς και θα δείς.
-Βιάζομαι...μοιάζει ο χρόνος μια σταλιά.
-Σταμάτα τον. Στο χέρι σου είναι. Απόλαυσε το κάθε λεπτό, ζήσε την κάθε μέρα και προπάντων γέλα... γέλα με την ζωή. Σκέψου...η ζωή εκτός απο ωραία μπορείς να την χαρακτηρίσεις και ωριαία....



"Small Pleasures" By Constantin Pilavios


24 Ιουν 2013

Elicura Chihuailaf... ή “ενέχει κινδύνους”


Άκουγα την προηγούμενη εβδομάδα συνέντευξη του Χιλιανού ποιητή Ελικούρα Τσιουαϊλάφ απο την ινδιάνικη φυλή Μαπούτσε. Δεν τον ήξερα καθόλου και μου έκανε εντύπωση ο λόγος και o πολιτισμός του.
Μεταξύ άλλων μίλησε, γιατί ερωτήθηκε και εκεί εστιάζω την σημερινή ανάρτησή μου, για τις λέξεις “παράδεισος” και “κόλαση”.
Στους ινδιάνικους πολιτισμούς της Λατινικής Αμερικής, είπε, οι λέξεις αυτές δεν υφίστανται, καθώς έχουν μάθει πως η ζωή ειναι μικρή και πρέπει να την ζουν εδώ, στο τώρα και αν έπρεπε να δώσουν μια έννοια στη λέξη παράδεισος πάλι θα ήταν στο παρόν και στην εναρμόνισή τους με το περιβάλλον. Θεωρούν δεδομένο πως ζουν σε αρμονία τόσο με τους ανθρώπους όσο και με τις πέτρες, κάτι που όλοι εμείς οι “εκσυγχρονισμένοι” του πλανήτη ετούτου όχι απλά το έχουμε ξεχάσει αλλά κάνουμε ότι μπορούμε για να καταστρέψουμε αυτά που για αιώνες έχτιζαν, σαθρά ίσως, άλλοι.
Σε αυτό επάνω στέκομαι και προσθέτω ότι για χρόνια υποστηρίζω’ αμερόληπτα και δίχως ίχνος φανατισμού γιατί πολύ απλά απέχω απο κάθετί θρησκευτικό και υπενθυμίζω σε όλους εκείνους τους “Δυτικούς” που θέλουν να υιοθετήσουν Ανατολικές φιλοσοφίες χωρίς κάν να έχουν μελετήσει την επίσημη θρησκεία της χωρας τους πως βλέπουν πολύ πιο όμορφα τα λόγια κάθε “σοφού” εξ Ανατολής απο κάποιον “σεβάσμιο” άνθρωπο της δικής τους θρησκείας. Ακούγονται πολύ μεγάλα τα λόγια εκείνων στ’αυτιά τους...
Όχι, δεν υποστηρίζω π.χ. πως ο χριστιανισμός λέει ζήσε μόνο το σήμερα, αλλά ζήσε σήμερα για να περάσεις καλά και στην επόμενη ζωή, όπως το ίδιο λένε και οι λοιπές θρησκείες, ίσως, με μια μικρή διαφορά. Εν ολίγοις, εκείνες βλεπουν μόνο το μετά.... ελάχιστες  δέ, έχουν μπροστάρη το μίσος, οπως εμείς γνωρίζουμε το νόημα του... και για εμένα, εν ολίγοις, η υποχρεωτική πορεία  προσήλωσης του ανθρώπου σε κάθε είδους τεχνητό μέσο λατρείας με στόχο την εκμετάλευση της ανάγκης στήριξής του, καθίσταται προσβλητικό και βέβηλο ως προς αυτόν. Θαρρώ πως αυτή η εκμετάλλευση καλά κρατεί, παντού...
Δηλώνω οπαδός στην κουλτούρα των ιθαγενών και φωνάζω πως η ζωή βρίσκεται εδώ, σε αυτό το λεπτό που ζούμε και αναπνέουμε. Αν χάσω αυτό, έχω ζήσει λιγότερο...
Τάσσομαι υπέρ των κάθε λογής φυλών Μαπούτσε, του ήλιου της θάλασσας και κάθε ζωογόνου στοιχείου του κόσμου...


"...Ο θόρυβος της πόλης σκεπάζει την φωνή της ποίησης και των λέξεων..." Elicura Chihuailaf


"Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα πολλά"


22 Ιουν 2013

The runaways are rainy seas



Στη παραλία διάβαζα σήμερα κάποιο βιβλίο, όπου είχε απόσπασμα απο τους “ποιητές” του Τ.Λειβαδίτη.
"Υπόπτοι θαυματοποιοί που πυροβολούν τις λέξεις και γίνονται πουλιά" κι αμέσως είχα εμπρός μου, την εικόνα χιλιάδων δεκάδων διαφόρων πουλιών που σηκώνονταν απο κάποια λίμνη έπειτα απο λέξεις που μου ξεφύγαν....



 
GAD - Waves (remix) 


16 Ιουν 2013

Στο κύμα...


Η μέρα αρχικά φάνηκε να φεύγει νωρίς, καθώς ο ύπνος μ’έσυρε κοντά στο μεσημέρι.
Έπειτα πήρε χρώμα θαλασσινό και ρούφηξα κάθε της δευτερόλεπτο καθώς η συντροφιά, αυτή τη φορά, μ’έσυρε μέχρι μεσάνυχτα κοντά, μέσα, πάνω στη παραλία. Μία πολύ όμορφη, απρόοπτη και αναπάντεχη συντροφιά-ημέρα...!
Ένα κορίτσι που είχε ξεχασθεί στο χρόνο κι όμως, κάπου εδώ στα στενά αυτής της γειτονιάς συχνά αόρατη στριφογυρνά. Μοιάζει να ζητά μα δεν μιλά, μόνο προσμένει θαρρείς και αναρωτιέμαι τι ?
Σήμερα η μέρα φάνηκε να'ναι κόκκινη. Κάποιες στάλες κόκκινου χρώματος ριγμένες σαν σε πίνακα, στη βάση κάποιας ελιάς, ένας κατακόκκινος ουρανός στη δύση του ηλίου και αυτό το κόκκινο που εκείνη χαρακτηρίζει...


 
Κωνσταντίνος Βήτα - Το κύμα 



10 Ιουν 2013

1100m - 2912m

Ένα καταπληκτικό διήμερο με μια υπέροχη διαδρομή,  με έντονες εναλλαγές εικόνων, συναισθημάτων και φύσης, όπου η κούραση εξαφανιζόταν στην κάθε επόμενη στροφή, στην κάθε αλλαγή των χρωμάτων, στη κάθε γελοιοποίησή της... γιατί αυτό είναι' η παρέα και η διαδρομή φτιάχνει την ημέρα και την διάθεση.

Αυτός είναι ο Όλυμπος και οι ομορφιές του ατέλειωτες. Κάθε περιγραφή φτωχή, κάθε φωτογραφία απλά μια εικόνα.
Η πορεία μέσα του δυνατή, η ανάσα πάνω του πολύτιμη και ο παλμός του ασταμάτητος.
Τον νιώθεις.
Τον ζείς...
 
Eκεί όπου η φύση οργιάζει, ο άνθρωπος σταματά, σιωπά και θεοποιεί...!


 
Fabrizio Paterlini - Pensieri Confusi




6 Ιουν 2013

Βροχοποιός ΙΙ



Στην απίστευτη χθεσινοβραδυνή καταιγίδα.
Στα παιδιά που τρέχαν στη βροχή.
Σ'εκείνη που εχθές ταυτίστηκε.
Σε κάποια που βγήκε για μπύρα...
 
Σ'ΕΜΕΝΑ
 
Στην Σύρο του '08.
Στην Άνδρο ετών πολλών.
Στα νησιά μου.
Σ'εκείνον τον κόσμο μου...


3 Ιουν 2013

Ατμιδικά χρόνια ή Ηφαιστιογεννήματα


Μυρίζει ο κόσμος αγριότητα, θυμό και αγανάκτηση.
Ετούτος ο αιώνας για κάποιους μοιάζει δέσμιος προηγούμενων αγώνων. Γι’άλλους, να είναι ακριβές αντίγραφο προηγούμενων. Άγριων κι εκείνων. Αιώνων όπου η ανθρώπινη υπόσταση είχε και έχει μηδενική αξία.
Ετούτες οι ημέρες, όπου και αν κοιτάξεις, σ’όποια αφήλια γωνιά αυτού του πλανήτη, μοιάζουν σαν ηφαίστεια που προαγγέλουν εκρήξεις. Μπορεί να μην έρθουν άμεσα, παρα ταύτα η ατμιδική φάση προκαλεί κάθε είδους ρωγμές.
...και ίσως μέσα απο αυτή την φάση γεννηθεί κάτι νέο, κάτι που μόνο τα ηφαίστεια καταφέρνουν....

Η έξαρση της βίας σε κάθε τόπο, σε κάθε πόλη ή γειτονιά είναι αποτέλεσμα των σχεδίων όσων έχουν ή είχαν εξουσία σε όλη την ανθρώπινη πορεία. Ίσως αυτοί γνωρίζουν πως να καταλαγιάσουν τον θυμό, ίσως πάλι κάτι να τους έχει ξεφύγει...!


 
R.E.M. - Everybody hurts 



Μπλέ σε δύο αποχρώσεις


Ένα απέραντο βαθύ εμπρός μου
και δύο ατελείωτα γαλάζια δίπλα μου.

Και στα δύο βουτάς και χάνεσαι...


 
Federico Aubele - la orilla