2 Απρ 2015

τον άνθρωπο που τον μποδίζουν να βαδίζει...

 
Και να, τι θέλω τώρα να σας πω
Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας, φράξαν το δρόμο σ' έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο 'κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ' άστρα είναι μακριά κι η γη μας τόση δα μικρή.
Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ' άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει.
Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε
 
N.Χικμέτ
 
 

2 σχόλια:

  1. Τι να πρωτοπω τώρα ; Για το ποίημα ή την επανεμφάνιση σου;
    Όλα καλά; Έτσι κάνουν βρε; Χάνονται έναν χρόνο χωρίς ούτε ένα σήμα καπνού;
    Χρόνια πολλά κιόλας...ξέρεις εσύ♥
    Φιλιά!
    @

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Αριστάκι με τα ωραία σου
      Εγώ τώρα τι πρέπει ν’απαντήσω; Ότι όλα καλά; Αν όχι όλα καλά, τουλάχιστον τα μισά και αυτό γιατί τα καθημερινά γεγονότα σε αυτόν τον τόπο (μικρό, μεγάλο) δεν σ’αφήνουν να βρείς ηρεμία. Όσο και αν κάνεις ότι βλέπεις αλλού, όσο και αν κλείνεις τα’αυτιά σου, υπάρχει και το ανθρώπινο ένστικτο που δεν σε αφήνει να καθησυχάζεις. Αυτή την εποχή, με τούτο εδώ το απλό κείμενο δίνω την ανησυχία μου, τον εκνευρισμό μου, την στενοχώρια μου. Τον υπόλοιπο χρόνο αποχής μου τον κράτησα μακριά από αυτά τα στέκια και φρόντιζα να εκφράζομαι διαφορετικά….με τραγούδι……καλά, μη το πάρεις στα σοβαρά…και σίγουρα δεν ξέρω την επόμενη εμφάνισή μου αν δεν συμβουλευτώ τον ατζέντη μου…!
      Σήμα καπνού μπορεί να μην είδες, ωστόσο μυρωδιά παίρνω…μαθαίνω
      Σ’ευχαριστώ για την ευχή, να περνάς πολύ ωραία…έχεις βρει τον τρόπο, ξέρεις.
      Φιλώ σε

      Διαγραφή