Σε μια μπλέ πισίνα μακριά απο την Αθήνα...

Εχθές μίλησα σε φίλη έπειτα απο πολύ καιρό και χάρηκα τόσο για τα νέα της αλλά και και που την άκουσα. Σαν μικρό παιδί ακόμα. Δίνει και λαμβάνει. Και της αρέσει να δίνει...

Έπειτα στην Στέλλα...μέχρι τις τρείς τα ξημερώματα. Έφυγαν όλοι και μείναμε οι δύο μας. Απόψε πάλι τα ίδια. Και να μου υπενθυμίζει πόσο της φτιάχνω την διάθεση όποτε βρίσκομαι εκεί.
Έχω κάμποσους ανθρώπους δίπλα μου τα τελευταία δύο χρόνια εδώ στον τόπο που έμελλε να μείνω. Και λυπάμαι που έχασα τα προηγούμενα μένοντας κλεισμένος σε μια σχέση που ζωντάνευε μόνο θηρία. Θαρρώ πιά, πως όλος αυτός ο κόσμος με κρατά εδώ. Άλλα όχι μόνο... Στο ιταλικό λίγη ώρα πρίν, σε κοίταζα στα μάτια και έπαιζαν τόσα γύρω μας.

Σου έχω πεί ότι σε θέλω ?

Ναι

Σου έχω πεί ότι θα μου λείψεις ?

....!

και είναι αυτό το τραγούδι που απο το πρωί είναι κολλημένο μέσα μου

 

K.B. - To πάρτυ

....και όσο για τα άστρα, μάλλον προσπαθούν να γνωρίσουν νέους κόσμους

....ακόμα και αν αυτοκαταστρέφονται.....