24 Νοε 2013

Πρωινό ξύπνημα

Είχα εβδομάδες να σηκωθώ έτσι ξεκούραστος παρ’όλη την χθεσινή ταλαιπωρία με τον ολοήμερο πονοκέφαλο και τις ανακατωσούρες.
...και ας βρέχει. Σήμερα η ημέρα διαφορετική. Απολαυστική φαίνεται. Το ξέρω. Και αν δεν γίνει εκείνη η εκδρομή που προγραμματίστηκε σίγουρα υπάρχει κάτι άλλο, είτε μ’εκείνη πάλι, είτε με την αγαπημένη μου Στέλλα.
...και ας βρέχει.
Είναι όμορφα να ξυπνάς χαλαρός και ν’ακούς τραγούδια “πρωινά” ίσα να μη σου χαλάσουν την ηρεμία της στιγμής.
Εχθές δύο panadol extra δεν έκαναν τ ί π ο τ α  στον πονοκέφαλό μου και σε ότι ένιωθα μέχρι που τα μεσάνυχτα δέχθηκα για δεύτερη φορά ένα ξεμάτιασμα...! Να πώ οτι το πιστεύω ? Δεν ξέρω ακόμα αν ναι, είναι φορές όμως που με βολεύει να ζητώ βοήθεια και πές το αυθυποβολή πές το όπως θές, πιάνει... Στα πατώματα έμεινε εκείνη που μου το έκανε, ήταν δυνατό...! Και σκεπτόμουν ότι την προηγούμενη βραδιά μ’έπιασε τόση νύστα ξαφνικά που να μη μπορώ να κρατηθώ όρθιος χωρίς να έχω πιεί πολύ, χωρίς να είναι σίγουρα η κούραση όλων των προηγουμενων ημερών.
Ας είναι.
Καλή Κυριακή λοιπόν


...και στο ραδιόφωνο η μικρή απο την Πάτρα

 

...και τωρα συνειδητοποιώ πως δεν δεν θυμάμαι πόσους αιώνες έχω να πάω στο Σούνιο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου