Κρυμμένες αλήθειες ή σκέψεις απο’δώ και απο εκεί

Είναι αυτό το περίεργο συναίσθημα που αφήνει η επόμενη μέρα. Δεν ξέρεις αν είναι θλίψη, χαρά, υπόνοια έρωτα, ανάμνηση του όμορφου που έφυγε, που είχες, που θα ήθελες, του εφικτού και του ανέφικτου συνάμα, αυτού που εν πάση περιπτώσει σ’έκανε να ζήσεις το διαφορετικό, όσο κοινό και αν ακούγεται στ’αυτιά άλλων και που ωστόσο διαφέρει συνεχώς. Ποτέ δεν είναι ίδιο. Καμμία στιγμή. Με κανέναν. Ακόμα και όταν προσπαθήσεις να την φτιάξεις ίδια αυτή τη στιγμή...

Είναι και τ’άλλο το περίεργο συναίσθημα που δεν μπορείς να το προφέρεις και μόνο μία πρώτη κίνηση εναγκαλισμού φέρει στο νού, στο άκουσμα ότι κάποια, ίσως, είτε γιατί δεν θέλει να το παραδεχθεί είτε γιατί θέλει να το αποφύγει, είναι ερωτευμένη μαζί σου, και όπως λές βγάλτο απο μέσα σου γιατί ειναι ωραίο να το λές, έτσι ξάφνου δεν μπορείς να το διαχειριστείς, είτε απ’την πλευρά σου πιά, γιατί φοβάσαι, είτε γιατί το θές...!

Έπειτα είναι η άλλη σκέψη ότι κάποιους ανθρώπους τους άγγιξε ο Θεός στο πέρασμά του κι άφησε απάνω τους εικόνες απο τις ομορφιές της φύσης. Το χρυσαφί του ήλιου στα μαλλιά, το γαλάζιο της θάλασσας στα μάτια κι ένα άψογο τοπίο στο κορμί. Όλα αυτά σμίλεψαν ένα κορίτσι, δροσιά των ομματιών, κελάηδημα στην ακοή...

Μετά είναι κι εκείνο το νέο το κυβερνητικό. Μια χαρά τώρα που κατέβηκε δέκα μονάδες στην εστίαση ο φόρος... Απο 1^η Αυγούστου ουρές στα φαγάδικα...!

Όλες οι χαρές μαζί αυτή την εβδομάδα...

Τόση ευτυχία πως να την αντέξεις, μου λές ?

ProleteR - U Can Get It 

Τρία διαφορετικά άτομα,

ένας αποδέκτης