Νωρίς εχθές σε τρείς σκηνές...
Πρωί περιμένοντας στη παραλία, ακόμα και αν ομίχλη κρύβει την απέναντι πόλη, η
διάθεσή μου πάντα αλλάζει.
Σκηνή 1η. Η αγορά πίσω μου μήτε που ακούγεται και θαρρείς πως βρίσκεται μέσα σ’ένα περιβάλλον από τοίχους, χτισμένους με χρωματιστά τουβλάκια Lego, ίσα για να φαίνεται παιχνίδι. Ιχνάνθρωπους ονόμασα τα πλάσματα γύρω, ρομποτικά προγραμματισμένα με παγωμένα πρόσωπα και ελάχιστες κινήσεις, που κινούνται αφήνοντας ίχνη στο περπάτημά τους.
Σκηνή 1η. Η αγορά πίσω μου μήτε που ακούγεται και θαρρείς πως βρίσκεται μέσα σ’ένα περιβάλλον από τοίχους, χτισμένους με χρωματιστά τουβλάκια Lego, ίσα για να φαίνεται παιχνίδι. Ιχνάνθρωπους ονόμασα τα πλάσματα γύρω, ρομποτικά προγραμματισμένα με παγωμένα πρόσωπα και ελάχιστες κινήσεις, που κινούνται αφήνοντας ίχνη στο περπάτημά τους.
Ακούστε, μοιάζει η σκέψη μου να φωνάζει , ανοίξτε τ’αυτιά και
ακούστε την πρωινή φύση και επιτέλους αυτά
τα μάτια είναι για να βλέπουν και όχι μόνο για να στάζουν πόνο. Έχετε τη φύση
μες το σπίτι σας, εισπνεύστε την.
Σκηνή 2η. Παράλληλα, με μουσική υπόκρουση τη
νέα Jumboδιαφήμιση, μια άλλη σκέψη μπαίνει μπροστά, που θέλει
κάποιους να μοιάζουν σα να κυνηγούν ένα κουκούτσι μέσα στο φαγητό τους.
Στριφογυρίζουν την ζωή και την έγνοια τους μέσα σ’ένα κυκλικό πλαίσιο προσπαθώντας
να πιάσουν το δυνατό, το εφικτό, το απλό, που τους φαίνεται όμως τεράστιο, μακρινό
και πολύπλοκο και το παλεύουν και το συζητούν και το τριβελίζουν και το σκέπτονται
και μοιρολατρούν, ενώ στην ουσία όλα είναι καθαρά μπροστά τους. Σαν κάτι να τους ξεφεύγει...
Μοιάζει σαν το κουκούτσι ενός λεμονιού, που γλυστρά στο
πιρούνι...!
Ασε το γμμν το πιρούνι και βάλε
τα δάκτυλα μέσα, πέσε με την μούρη, επιτέλους...
Αυλαία.
Δεν το συνηθίζω.
Δεν τ’ακούω,
όμως το συγκεκριμένο ήταν αφορμή για το πρώτο πρωινό τρελό γέλιο
που ώρες μετά συνεχίστηκε...
Δεν τ’ακούω,
όμως το συγκεκριμένο ήταν αφορμή για το πρώτο πρωινό τρελό γέλιο
που ώρες μετά συνεχίστηκε...
Ξαφνικά κεφαλάκια ξεπρόβαλαν απο το Legoσπιτο γεμάτα απορία.
Το έπιασες τελικά;
ΑπάντησηΔιαγραφή╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Φιλιά!
Εαν εξαιρέσω το κουκούτσι μυαλό που διαθέτω, στου "λεμονιού" χρησιμοποιώ τα χέρια και ναί, το πιάνω.
ΔιαγραφήΌμως φαίνεται πως δεν πρόκειται να συντονιστούμε. Σε τρίτο πρόσωπο μιλώ σε όλη την διάρκεια του σήριαλ. Δεν αφορά εμένα. Εγώ φωνάζω, Αριστέα μου...
Και επιτέλους τι ειναι αυτά τα 666 που έχεις αφήσει ? Τίποτα μαγικά ?
Εγώ αστεράκια βλέπω! Πού τα είδες τα 666;
ΔιαγραφήΑ! Μάλιστα είχε και σήριαλ πιο πάνω; Όχι από Τούρκικο να φανταστώ ε;
☯ ✡☨ ✞ ✝☥ ☦ ☧ ☩ ☪ ☫ ☬ ☭
ΔιαγραφήΤώρα τι βλέπεις;;;;;
Τετραγωνακια με νούμερα.
ΔιαγραφήΤα αστεράκια που βλέπεις θα ειναι απο κανένα χτύπημα στο κεφάλι
χοχοχοχοχο! Αποχωρώ με το κεφάλι ψηλά!
ΔιαγραφήΔεν βγάζεις άκρη εύκολα με τα πεισματικά παιδιά!
Μου φτάνει που άφησες την λέξη "παιδί"...
Διαγραφή