Timing

Μόνος στο σταθμό. Προσέχεις το παλιό ρολόι και πίσω έχεις εκείνες τις παλιές ζυγαριές με το κέρμα που περιμένουν τον αδιάκριτο πελάτη που θ’ανέβει πάνω τους. Απο αριστερά κοιτάζεις με προσμονή την άφιξη του συρμού και βλέπεις το σκοτάδι του τούνελ που συχνά διακόπτεται απο τις παλιές μεταλλικές κολώνες ανάμεσα στις ράγες. Στην απέναντι αποβάθρα μια κοπέλα έχει εστιάσει στη μεριά σου και αναρωτιέσαι αν το βλέμμα της είναι πάνω σου ή στον πίσω τοίχο με την διαφήμιση του περιοδικού, μέχρι που χαμογελά και αντιλαμβάνεσαι πως κοιτά εσένα.

Δίπλα κάποιος κύριος με την εφημερίδα ανοικτή διαβάζει τα νέα της προηγούμενης ημέρας. Μια κυρία περνά απο μπροστά σου μουρμουρίζοντας και στιγμιαία χάνεις την επαφή με την κοπέλα απέναντι. Αυτή η στιγμή είναι ικανή να σε κάνει να χάσεις ένα χαμόγελο κρυμμένο σε κάποιο σταθμό και καρφιτσωμένο πάνω σ’ένα πρόσωπο που μόλις ανακάλυψες και που μπορεί να ήταν η έναρξη μιας απίστευτης ημέρας.

Έφυγε ;

Κύριε, παραμερίζοντας την εφημερίδα, είδατε εκείνον τον άγγελο απέναντι, κι εκείνος σε κοιτά γεμάτος απορία για την διανοητική σου κατάσταση.

Οι κινήσεις σου γίνονται νευρικές, το περπάτημά σου βιάζεται, κάνεις βήματα μπρός πίσω, ερωτήματα πέφτουν συνεχώς σε καθέναν που σε προσπερνά, αλλά τίποτα, σαν να μην υπήρχε, σαν να’ταν απόκτημα φαντασίας.

Και αρχίζεις ν'αφήνεις σημειώματα στις αποβάθρες, στις σκάλες, στα εκδοτήρια στις εισόδους και αναζητάς το χαμόγελο με το κορίτσι “άν κάποιος γνωρίζει οτιδήποτε για το υπέροχο χαμόγελο που φορούσε το κορίτσι ας επικοινωνήσει με το 5748....”. Έπειτα βάζεις κείμενο σε εφημερίδα “αναζητώ το πανέμορφο χαμόγελο του σταθμού Μοναστηράκι”, βγαίνεις μ’έκτακτο δελτίο στα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια “έκκληση κάνω σε όποιον γνωρίζει το γλυκό χαμόγελο που κυκλοφορούσε στον ηλεκτρικό” και ζητάς απο ραδιοφωνικούς σταθμούς να παίζουν ανά μισή ώρα την έκκλησή σου.

Τα βάζεις με την κυρία που πέρασε μπροστά σου και με την εσφαλμένη επιλογή κατεύθυνσης που επέλεξες εκείνη την ημέρα...

Αφορμή μια αποψινή συζήτηση κι ένα παλιό ασπρόμαυρο πρωινό.

Για την ιστορία, το χαμόγελο ευρέθει στον ίδιο σταθμό, την ίδια ώρα κάποιον επόμενο μήνα. Η διαδρομή άλλαξε πορεία κι εκείνος βρέθηκε κοντά της ν’ακουμπά το χαμόγελό της...

 

Nym remix - Et Moi